آنچه ما امروزه با نام ایل بختیاری میشناسیم در گذشته های دور شعبه ای از قوم پارس ( پارسوماش) بوده است . مسجد سلیمان امروزی مقر قوم پارسوماش بوده و شاهان قدرقدرت هخامنشی از همین قوم برخاستند .پایتخت جد کورش شهر انشان ( انزان ) که همان ایذه امروزیست بوده . و زبان آنها هم فارسی پهلوی بوده است . بعد از هخامنشیان با حمله اسکندر و بعد از ان روی کار آمدن سلسله های اشکانی و ساسانی فارسی پهلوی تغییراتی کرد که به فارسی پهلوی میانه معروف است . با حمله اعراب به ایران و تصرف آن و بعدها با هجوم قبایل مغول و تاتار و ترک واژه های عربی و ترکی و مغولی وارد فارسی پهلوی میانه شد و زبان فارسی دری در زمان سامانیان در ماوراالنهر شکل گرفت .
زبان بختیاریها ( فارسی پهلوی میانه ) به علت اینکه در رشته کوه زاگرس زندگی میکردند و منطقه کوهستانی بود و سنگر طبیعی برای دفاع از مهاجمان عرب و ترک و مغول و ... داشتند از مخلوط شدن با زبان مهاجمان در امان ماند .
پس زبان بختیاریها بازمانده زبان پهلوی ساسانی و ریشه در پهلوی هخامنشی دارد . بعدها یعنی بعد از اسلام نام بختیاری بر روی آنها گذاشته شد . البته همین نام هم ریشه در باختریهای باستان دارد .
قوم پارس در جنوب و جنوب غربی ایران ساکن شدند . و بختیاریها یکی از شعبه های اصلی این قوم در همین سرزمین فعلی بختیاری هزاران سال است که زندگی میکنند .
جالب این است که شاهان هخامنشی که به زبان پهلوی( زبان بختیاری فعلی حالت تحول یافته پهلویست ) سخن میگفتند مانند بختیاریهای امروز که سردسیر و گرمسیر میروند آنها هم دو پایتخت داشتند . شوش پایتخت زمستانه و تخت جمشید پایتخت تابستانه آنها بود . لباس هخامنشیان بر اساس نقش های کول فرخ مانند لباس بختیاریها بوده . آنها هم دامدار و به پروش گوسفند و اسب اهتمام داشتند .
هخامنشیان هم دو شاخه بودند و بختیاریها هم دو شاخه هفت لنگ و چهر لنگ
نام کورش از چشمه کر گرفته شده است در کوهرنگ
زیرا کوهرنگ پرآبترین حوضه آبی کشور است و در قدیم هم مقدس بوده . دو رودخانه دائمی و پرآب کشور کارون و زاینده رود از آن سرچشمه میگیرد . پس بدون شک مورد توجه قوم پارس بوده است .
چلگرد در بختیاری همانجایی است که فردوسی در شاهنامه اشاره میکند که رستم چهل گرد را انجا آموزش میداده .
و در اشعارش در شرح رستم به چشمه دیمه که سرچشمه دو رود بزرگ است اشاره میکند :

نظرات شما عزیزان: