روستای" رهدار" به مناسبت موقعیت جغرافیایی زیست محیطی ویژه ای که دارد همواره زیستگاه مناسبی برای مردمانی که به کار کاشت و برداشت  و فنون کشاورزی و نیز دامی بوده اند . برخوداری از دشت وسیع و حاصلخیز " لَه بَهری "  جهت کار کشاورزی و وجود کوهپایه های رشته کوه " شَه " یا " سِه "( در کتابهای جغرافیایی " رشته کوه سیاه و در سفرنامه ها " سِهو " ) از بهترین مراتع  گرمسیری بختیاری جهت پرورش دام است که جایگاه ویژه ای  را به خود اختصاص داد از این رو موجب گردید ه  این زیستگاه را درگذشته " جا بُنه وار " بگویند که نام کهن روستای " رهدار " است " بُنه وار " یعنی روستا  و جا بُنه وار یعنی مکانی که در گذشته های دور جایگاه روستا بوده است . وجود قبور کُهن و ناشناخته غیر بومی براین گفته صحه می گذارند . از آنجایی که به مناسبت زندگی شبانکاره ای گذشتگان منطقه می بایست جهت چرا به سرزمینهای خارج از جا بُنه وار کوچ کنند و از این جایگه بیشتر در زمستانها مورد استفاده قرار می گرفت و اهالی منطقه بویژه مردم طایفه " رهدار" تا پیش ِ از دست دادن سیادت حکومتگران چهارلنگ کیانرسی تا منطق جنوبی کارون و شمال آسماری جهت چرا ی دامها کوچ می کردند و در نسخه ی خطی مرحوم لطفعلی افشار چگونگی از دست دادن این سرزمینها که با فراآمدن کاشفین نفت و ایجاد در گیریهای که به مناسبت فرسودن کردن قدرت چهارلنگ در قلعه تل که کیانرسی ها  آنرا پایتخت بختیاری اش می خواندند  و ایجاد در گیری های فرسایشی بین قاجارها و بختیاری که بیشتر متوجه حکومتگران چهارلنگ بختیاری بود و نیز ایجاد کینه بین چهارلنگ و هفت لنگ و سرانجام  با از بین رفتن اقتدار چارلنگ و عبور هفت لنگ از بخش اندیکا و کارون به مناطق جنوبی تر  در  از دست دادن این مراتع  بی تاثیر نبوده است  .  کما این که طوایف دیگر چهارلنگ جانکی گرمسیر چون  کرائی   و مکوندی  ، زنگنه ، شیرالی و... به این سرنوشت روبرو گردیدند .

جهت مشاهده هر عکس با کیفیت بالا بر روی آن کلیک کنید ...

 این شد که رونق دوباره و ساخت سازی دیگر بر آنچه در گذشته " جا بُنه وار " بود شکل گرفت و به مناسبت  اینکه مراتع کوه شه و زمین های کشاورزی آن منطقه " لَه بَهری " در تملک موروثی  طایفه " رهدار " بود  . و در پیرامون این روستا قرار داشتند زیستگاه بخشی از طایفه " رهدار " شد  و نام " روستای " جا بُنه وار " به " روستای " رهدار " دگر گون یافت.

اما ساختار معماری سنتی و زیبای این روستا هر بیننده ای را به تفکر وا خواهد داشت بکارگیر سنگ در ساخت و ساز و نیز استفاده از گِل رس قرمز و زدن تاقها و رواقها که از گچ و تکه های سنگ به جای گِل پخته و آجر  و نیز پهنا داری عرض دیوارهای(۲ متر) بنا ها موجب ایستادگی و دوام در بنا گردیده است که بی تاثیر از معماری کهن منطقه که نشات گرفته از تمدن و ساخت وساز کهن و سنتی نزدیکترین شهر به این منطقه یعنی شوشتر نبوده است .

کوشکها همان بنای آرامگاهی(عمارتی که بر فراز مزار مُردگان خاص ) در این منطقه و نیز وجود زیارتگاه " پیر " که قدمت آن به دوره صفویه می رسد و سابقاً خانقاه و گاه مدرسه بوده است که اخیراً توسط خیرین منطقه (به گونه ی وقف) بازسازی و نمای آجر ۳ سانتی شده که شرح آن  آمده است .وجود ساختمان قدیمی غسالخانه ، بردگوری یا دخمه های که در صخره های حفرشده است . وجود گورستان قدیمی چارتاق که در جوارروستااست که در منطقه لهبهری واقع و متاسفانه مدام مورد دستبرد و حفاری های غیر مجاز قرار گرفته و نیز جاذبه های طبیعی زمستانه و بهاره رهدار و اجرای جشنواره شعر سراسری استانهای لُر نشین کشور در این روستا به نام " جشنواره شعر بُنه وار  رهدار کهدر نخستین سال برگزاری با شعار " پری گَپ زنه سیت به لفظ لُری "  با استقبال کم نظیری روبرو شد و موجب گردید تا  روستای " رهدار" همه سال دوم فرودین هر سال را به نام خود در آیین جشنواره های کشور ثبت کند  و به " رهدار " حال و هوایی تازه تر می بخشد .